تبديل قند به چربي در کبد | تاثير قند و شکر بر چاقي چگونه است
قند و تبديل آن به چربي در بدن
حقيقت فيزيولوژيکي، تمام نسبت هايي که به قند مي دهند را رد مي کند: قند، شما را چاق مي کند .شما دائم اين ها را مي شنويد اما اگر بدانيد که علت آن چيست راحت تر مي توانيد تأثيرات مضر قند را کم کرده و بدني سالم و لاغر داشته باشيد.
خوردن قند مساوي است با ذخيره ي چربي در بدن.قند ،تنها در نوشابه،شکلات و دسرها نيست بلکه همه جا وجود دارد و به شکلهاي مختلفي ظاهر مي شود مانند کربوهيدرات داخل نان ، برنج و ماکاروني و حتي آبجو و شير .بدن شما نمي تواند اين تغييرها را بگويد، سريع آنها را هضم کرده و تمام اين قندها مانند گلوکز جذب خون مي شوند.
اين بدين معني است که ميزان قند در رژيم غذايي اکثر مردم بالاست .حتي اگر قسم خورده باشند که ديگر قند نخورند.
قند بلاي قرن
قند افزودني يکي از بدترين مواد تشکيل دهنده در رژيم غذايي مدرن است. قند افزوده شده کالري خالي بدون مواد مغذي افزوده شده را به ارمغان ميآورد و به بسياري از مشکلات سلامتي منجر ميشود.
منابع اصلي قندهاي افزوده شده شامل آب نباتها، کيکها، کلوچهها و نوشيدنيهاي ميوهاي پردازش شده هستند. با اين وجود، مواد غذايي ديگري نيز وجود دارند که داراي قند افزوده شده هستند.
فوايد کاهش و حذف قندهاي افزوده شده از رژيم غذايي بيشمارند.
چگونه قند باعث چاقي مي شود
قند کالريهاي خالي به بدن ميرساند و موجب افزايش وزن ميشود. هنگامي که بيش از اندازه قند مصرف ميکنيد، بدن ميزان مورد نياز را تبديل به انرژي و ميزان اضافي را در قالب چربي ذخيره ميکند. در نهايت، اين چربيهاي افزايش يافته خود را در دور کمر، باسن، رانها و صورت نشان ميدهند.
کبد بزرگترين تنظيمکننده سطح قندخون است و قند اضافي را به شکل گليکوژن در بدن ذخيره ميکند تا در شرايط مورد نياز آن را به گلوکز تبديل کند. زماني که بدن براي فعاليت به قند بيشتري نياز داشته باشد، گليکوژن که در حقيقت قند ذخيره شده توسط کبد است، در بدن آزاد خواهد شد.
علاوه بر اين، کبد وظيفه تنظيم متابوليسم پروتئينها را نيز برعهده دارد. پروتئينها از ترکيبات ضروري و مورد نياز بدن هستند که در ساخت سلولهاي گياهي و حيواني مورد استفاده قرار ميگيرند. همچنين اين عضو مهم و حياتي بزرگترين تصفيهکننده خون در بدن است و ويتامينهاي A، E، D و K در کبد ذخيره ميشوند. در ميان وظايف مختلفي که اين عضو بدن انجام ميدهد تنظيم قند خون از اهميت بيشتري در حفظ سلامت بدن برخوردار است. تنظيم قند خون بدن، نيازمند صدها فرآيند شيميايي است که توسط هپاتوسيتها يا سلولهاي کبدي انجام ميشود. در حقيقت اين سلولها علاوه بر ترشح صفرا، توليد استرول يا کلسترول را نيز بر عهده دارند.
قند كجا مي رود
قند مستقيماً وارد جريان خون مي شود و چندين عضو مختلف بدن هنگام عبور قند از جريان خون آن را برداشت كرده و مصرف مي كنند.
مقداري از قند هم به شكل گليكوژن در كبد ذخيره مي شود.
باقيمانده قند به چربي تبديل مي شود و در بافت چربي جاي مي گيرد.
چربي كجا مي رود
چربي توسط حامل هاي چربي در خون وارد جريان خون مي شود و به كبد مي رود.
كبد مقداري از چربي را مي سوزاند، مقداري را به مواد ديگر (همچون كلسترول) تبديل مي كند و بقيه را بسته بندي كرده و به قسمت هاي مختلف بدن كه به آن نياز دارند، مي فرستد و باقيمانده را به بافت چربي مي فرستد تا در آنجا ذخيره شود.
بدن ما به سه طريق از گلوکز استفاده ميکند
به عنوان منبع انرژي بدن
ذخيره بصورت گليکوژن در عضلات و کبد
گلوکز مازاد به وسيله کبد به چربي تبديل شده و بهصورت چربي در نواحي مختلف بدن ذخيره ميشود؛ البته اگر نياز باشد همين چربي ها دوباره بهعنوان سوخت، مورد مصرف قرار خواهند گرفت. (ولي چربي نميتواند دوباره به گلوکز تبديل شود.)
از آنجايي که کبد مسئوليت تأمين انرژي براي کل بدن را دارد، زمانيکه ذخاير آن تکميل شد يک آنزيم محدودساز در متابوليسم گلوکز به بدن سيگنال ميفرستد که تمام ذخاير تکميل شده است، آن موقع است که بدن سراغ روش سوم استفاده از گلوکز اضافي ميرود و شروع به تبديل آن به چربي مينمايد و آن را به صورت بافتهاي چربي در سرتاسر بدن ذخيره مينمايد.
انسولين چيست؟
اَنسولين يکي از هورمونهايي است از پانکراس ترشح ميشود، وظيفهي اصلي آن تنظيم ميزان مواد مغذي در حال گردش در رگهاي خوني است و تأثيرات مختلفي در متابوليسم و ديگر اعمال بدن ميگذارد.
انسولين با اثر به سلولهاي کبد باعث ميشود اين سلولها با گرفتن قند از خون و ذخيره آن به صورت گليکوژن، قند خون را کاهش دهند و با تجمع گليکوژن در سلولهاي ماهيچهاي -به عنوان يک منبع سوخت- انرژي را افزايش دهد. همچنين با اثر به بافتهاي چربي، استفاده از چربي به عنوان منبع سوخت را متوقف ميکند. در صورت نبود يا کمبود انسولين در خون، بدن از چربي به عنوان منبع سوخت استفاده ميکند. انسولين به عنوان مرکز کنترل متابوليسم بدن عمل ميکند.
اگر انسان بيش از نياز خود غذا بخورد ، مقدار گلوکز حاصله از اين غذاي اضافي بيش از حد معمول خواهد بود و پس از گذشت يک ساعت از زمان صرف غذاي سرشار از کربوهيدرات ، ميزان سطح قند خون افزايش پيدا کرده و مي تواند آسيبب جدي براي سلامتي انسان ايجاد کند ، زيرا قند خون نرمال مي بايستي بين 65 تا 115 ميلي گرم در هر دسي ليتر باشد .
اگر سطح قند خون بالاتر از 115 ميليگرم باشد ، مشکلات زيادي براي سلامتي بدن ايجاد مي کند که مهمترين آن آسيب زدن به رگهاي بدن است.
اگر انسان بيش از نيم ساعت پياده روي سريع کند قند خون او کاهش پيدا کرده و در اين شرايط ممکن است که ميزان سطح قند خون کمتر از حداقل نرمال گردد و به او آسيب وارد شود.
براي پيشگيري از ايجاد آسيب ، بدن سيستم سوخت خود را از قند سوز به چربي سوز تبديل مي کند . دقيقا مانند اتومبيل هاي دو گانه سوز ، زماني که بنزين تمام ميکند، اتومبيل با سيستم گاز سوز به حرکت خود ادامه مي دهد. زيرا خداوند منان انسان هارا دوگانه سوز خلق کرده است.
وقتي طول مدت ورزش کردنتان از 15 تا 20 دقيقه فراتر برود، منبع تأمين انرژي بدن، سوخت بيشتري را از طريق مصرف چربي به دست ميآورد؛ اما همانطور که گفته شد، مسأله مهم در کاهش وزن، ميزان کالري از دست رفته است، نه اين که اين کالري از طريق سوختن چربي از دست برود يا کربوهيدرات؛ به طور مثال در ورزشهاي هوازي، چربي بيشتري مي سوزد و کالري کمتري از بين ميرود، اما در ورزشهاي استقامتي مانند دويدن يا دوچرخهسواري، چربي و کربوهيدرات به ميزان متناسبي سوزانده ميشوند و کالري بيشتري هم از دست ميرود. در واقع هر چه فعاليتتان شديدتر و سنگينتر باشد، ميزان کالري از دسترفتهتان در اثر سوختن چربيها کمتر ميشود. بنابراين سوزاندن چربي زياد در روند کاهش وزن تأثير چشم گيري ندارد.